گستردگی و تنوع سرویسهای فراهم شده توسط شبکههای IP[2] باعث شده تا انواع مختلف شبکههای دسترسی به سمت استفاده از این پروتکل حرکت کنند که این خود میتواند به مجتمعسازی شبکههای دسترسی مختلف کمک نماید. پروتکل SIP[3] با توجه به امکاناتی چون متنی بودن، برقراری تماس انتهاب چکیده کامل
گستردگی و تنوع سرویسهای فراهم شده توسط شبکههای IP[2] باعث شده تا انواع مختلف شبکههای دسترسی به سمت استفاده از این پروتکل حرکت کنند که این خود میتواند به مجتمعسازی شبکههای دسترسی مختلف کمک نماید. پروتکل SIP[3] با توجه به امکاناتی چون متنی بودن، برقراری تماس انتهابهانتها، استقلال از نوع داده انتقالی و مهمتر از همه پشتیبانی از انواع جابجایی[4]، انتخاب مناسبی برای پروتکل سیگنالینگ جهت برقراری ارتباط بین دو کاربر شبکه IP است. این مزایا موجب شده تا SIP بهعنوان پروتکل سیگنالینگ درIMS [5]، که بستر سیگنالینگ پیشنهادی برای شبکههای نسل آینده است، درنظرگرفته شود. با همه این مزایا، عملکرد دقیق این پروتکل در صورتی که توسط کاربران میلیونی شبکه مورد استفاده گسترده قرارگیرد، مشخص نیست. در این مقاله با استفاده از بستر تست توسعه داده شده، کارایی پروتکل SIP مورد ارزیابی دقیق قرار گرفته شده است و پارامترهایی چون تأخیر برقراری تماس، نرخ تماسهای ناموفق و بار پردازشی پروکسی[6] در قالب هشت پیکربندی مختلف مورد بررسی قرار گرفته است. همچنین اثر نوع پروتکل لایه انتقال TCP و UDP روی کارایی SIP تحلیل شده است. نتایج بدست آمده از این بررسی نشان میدهد که استفاده از SIP در شبکههای بزرگ مستلزم بکارگیری تکنیکهایی جهت متعادل نمودن بار پروکسیها و همچنین جلوگیری از اضافه بارهای موقت میباشد
پرونده مقاله
تعداد زیادی از هسته های پردازشی که در داخل یک تراشه تجمیع شده اند سرعت رشد بالایی را دارند، شبکه های روی تراشه ی نوری یکی از روش های ساده برای حل مشکل آدرس دهی در بین شبکه های درون اتصالی حجیم می باشد به همین دلیل در آینده تراشه های چند پردازنده ای با کارآیی و پهنای بان چکیده کامل
تعداد زیادی از هسته های پردازشی که در داخل یک تراشه تجمیع شده اند سرعت رشد بالایی را دارند، شبکه های روی تراشه ی نوری یکی از روش های ساده برای حل مشکل آدرس دهی در بین شبکه های درون اتصالی حجیم می باشد به همین دلیل در آینده تراشه های چند پردازنده ای با کارآیی و پهنای باند بالا نیاز خواهد بود. شبکه های روی تراشه ی نوری به عنوان نسل جدیدی از شبکه های روی تراشه مطرح شدند که تمامی محدودیت های این نوع از شبکه ها را رفع کرده و دارای مزایای زیادی از جمله پهنای باند ارتباطی بالا، تاخیر انتقال کم و توان مصرفی پایین می باشد. از طرفی شبکه های روی تراشه ی نوری دارای چالش هایی است که یکی از مهمترین آن ها مسیریابی داده های نوری در بستر لایه ی نوری است زیرا نحوه انتخاب مسیر بر روی عامل اتلاف نوری تاثیرگذار است. در این مقاله، الگوریتم های مسیریابی عاری از بن بست مدل های چرخشی تطابقی، سوئیچینگ مداری و الگوهای ترافیکی مختلف برای کاهش اتلاف نوری در لایه ی نوری با در نظر گرفتن مسیریاب بدون انسداد 5 درگاهه و همبندی دو بعدی توری یا مش ارائه خواهد شد. در آخر نتایج بدست آمده از شبیه سازی را با روش های مشابهی مانند الگوریتم مبتنی بر بعد XY مقایسه کرده و بهبودهای بدست آمده را بررسی می نماییم.
پرونده مقاله