پوشش حداکثری منطقه یک هدف مهم در چیدمان حسگرهای شبکه حسگر بیسیم است که تحقق آن به افزایش توان نظارتی شبکه کمک میکند. در بسیاری از کاربردها حسگرها ابتدا به صورت تصادفی در منطقه تحت نظارت توزیع میشوند، سپس چیدمان آنها باید طوری اصلاح شود که پوشش شبکه حداکثر گردد. الگو چکیده کامل
پوشش حداکثری منطقه یک هدف مهم در چیدمان حسگرهای شبکه حسگر بیسیم است که تحقق آن به افزایش توان نظارتی شبکه کمک میکند. در بسیاری از کاربردها حسگرها ابتدا به صورت تصادفی در منطقه تحت نظارت توزیع میشوند، سپس چیدمان آنها باید طوری اصلاح شود که پوشش شبکه حداکثر گردد. الگوریتم نیروی مجازی (VFA) سعی میکند تا با در نظر گرفتن نیروهای دافعه و جاذبه بین حسگرها از یک چیدمان اولیه به یک چیدمان مطلوبتر برسد. در این مقاله از ترکیب سیستم فازی تاکاشی-سوگنو با الگوریتم نیروی مجازی برای دستیابی به چیدمان مجدد بهتری از حسگرها استفاده میشود. برای تنظیم وفقی پارامتر فاصله بهینه حسگرها در این مقاله دو روش فازی مطرح و اثر هر یک از آنها بر افزایش کارآمدی الگوریتم نیروی مجازی بررسی خواهد شد. مقایسه عملکرد روشهای پیشنهادی با روشهای رقیب نشان میدهد که تنظیم هوشمندانه و وفقی فاصله بهینه به کمک سیستم فازی باعث دستیابی به نرخ پوشش بالاتر نسبت به الگوریتم نیروی مجازی سنتی (VFA)، الگوریتم نیروی مجازی بهبودیافته (IVFA)، الگوریتم توزیع مجدد فازی (FRED)، و روشهای متاهیورستیک GA و PSO خواهد شد. همچنین، روشهای پیشنهادی مبتنی بر نیروی مجازی نسبت به GA و PSO به زمان بسیار کمتری نیز برای حل مسئله نیاز دارند.
پرونده مقاله