در این مقاله مدلی مبتنی بر الگوریتمهای فراابتکاری برای تخصیص بهینه منابعدر اینترنت اشیا مبتنی بر محاسبات مه پیشنهاد شده است. در مدل پیشنهادی، ابتدا درخواست کاربر بهصورت یک جریان کاری به سیستم داده میشود؛ تا بهازای هر درخواست ابتدا نیازمندیهای منابع (قدرت پردازش، حا چکیده کامل
در این مقاله مدلی مبتنی بر الگوریتمهای فراابتکاری برای تخصیص بهینه منابعدر اینترنت اشیا مبتنی بر محاسبات مه پیشنهاد شده است. در مدل پیشنهادی، ابتدا درخواست کاربر بهصورت یک جریان کاری به سیستم داده میشود؛ تا بهازای هر درخواست ابتدا نیازمندیهای منابع (قدرت پردازش، حافظهی ذخیرهسازی و پهنای باند) استخراج میگردد. این مؤلفه وضعیت ترافیک درخواستی برنامه را از لحاظ بلادرنگ بودن تعیین میکند. درصورتیکه کاربرد مورد نظر بلادرنگ نباشد و در مقابل تأخیر تا حدودی مقاوم باشد، درخواست به محیط ابری ارجاع داده میشود، اما اگر برنامه کاربردی مورد نظر نیاز به پاسخگویی بلادرنگ داشته باشد و حساس به تأخیر باشد، بهصورت محاسبات مه با آن برخورد خواهد شد و به یکی از کلودلتها نگاشته خواهد شد. این این مرحله به منظور انتخاب بهترین راه حل در تخصیص منابع جهت سرویسدهی به کاربران محیط IoT، از الگوریتم بهینهسازی شیر مورچه استفاده شد. روش پیشنهادی در محیط نرمافزاری متلب شبیهسازی شده و برای ارزیابی عملکرد آن از پنج شاخص انرژی مصرفی سلولهای مه، زمان پاسخگویی، درجهی عدم تعادل سلولهای مه، تأخیر و پهنای باند استفاده گردیده است. بررسی یافتهها نشان میدهد که روش پیشنهادی، میزان انرژی مصرفی، نرخ تأخیر را در سلولهای مه، نرخ پهنای باند مصرفی، میزان تعادل بار و زمان پاسخگویی را در مقایسه با طرح پایه (ROUTER) به ترتیب 22، 18، 12، 22 و 47 درصد بهبود داده است.
پرونده مقاله