یک مدل کنترل دسترسی برای شبکه اجتماعی آنلاین از طریق ارتباطات کاربربه‌کاربر
محورهای موضوعی : عمومىمحمد جواد پیران 1 * , محمود دی پیر 2
1 - دانشجو
2 - دانشیار
کلید واژه:
چکیده مقاله :
با فراگیر شدن شبکه‌های اجتماعی و رشد افزون اطلاعات به اشتراک‌گذاری شده در آن‌ها، کاربران این شبکه‌ها در معرض تهدیدهای بالقوه-ی امنیت و حریم خصوصی داده‌ها قرار دارند. تنظیمات حریم‌خصوصی گنجانده‌شده در این شبکه‌ها به کاربران کنترل کاملی در جهت مدیریت و خصوصی‌سازی دسترسی به اطلاعات اشتراکی‌شان توسط کاربران دیگر نمی‌دهد. در این مقاله به کمک مفهوم گراف اجتماعی، یک مدل جدید کنترل دسترسی کاربربه‌کاربر پیشنهاد شد که امکان بیان سیاست‌های حریم شخصی و کنترل دسترسی دقیق‌تر و حرفه‌ای‌تری را برحسب الگو و عمق روابط میان کاربران در شبکه‌های اجتماعی فراهم می‌کند. در این مقاله با به‌کارگیری روش شاخصه‌ای منظم، روابط غیرمستقیم در میان کاربران موردبررسی و تحلیل قرارگرفته و سیاست‌های دقیق‌تری نسبت به مدل‌های قبلی ارائه‌شده است. ارزیابی نتایج نشان داد، در مورد 10 همسایه برای هر کاربر، تجمع احتمال یافته‌های یک مسیر واجد شرایط، به ترتیب برای سه حلقه شمارنده اول برابر 1، 5/10 و 3/67 درصد است، و نهایتاً برای شمارنده چهارم به 100 درصد می‌رسد که با افزایش مشخصه شمارشی تعریف‌شده، زمان اجرای متوسط الگوریتم پیشنهادی و سایر الگوریتم‌های ارائه‌شده در روش‌های قبلی افزایش می‌یابد اما برای حدود بالاتر مشخصه شمارشی، الگوریتم پیشنهادی بهتر از الگوریتم‌های قبلی عمل می‌کند.
With the pervasiveness of social networks and the growing information shared on them, users of these networks are exposed to potential threats to data security and privacy. The privacy settings included in these networks do not give users complete control over the management and privatization of access to their shared information by other users. In this article, using the concept of social graph, a new model of user access control was proposed to the user, which allows the expression of privacy policies and more accurate and professional access control in terms of pattern and depth of relationships between users in social networks. In this article, by using the regular index method, indirect relationships among users are examined and analyzed, and more precise policies than previous models are presented. The evaluation of the results showed that for 10 neighbors for each user, the probability accumulation of a qualified path for the first three counter loops is 1, 10.5 and 67.3%, respectively, and finally for the fourth counter it reaches 100%. As the defined counting characteristic increases, the average execution time of the proposed algorithm and previously proposed algorithms increases. However, for the higher limits of the counting characteristic, the proposed algorithm performs better than the previous ones.