بررسی مدل شایستگی اعضای هیأت‌علمی در محیط مجازی از نظر اعضای هیأت علمی و دانشجویان (بر اساس مدل آرمانر)
محورهای موضوعی : تخصصی
مقصود فراستخواه
1
(گروه برنامه ریزی موسسه پژوهش و برنامه ریزی آموزش عالی، تهران، ایران )
مریم فرهنگی
2
( )
کلید واژه: مدل های شایستگی, اعضای هیأت‌علمی, محیط مجازی,
چکیده مقاله :
یکی از موضوعاتی که مدیران و مسئولان آموزش عالی باید به طور جدی به آن بیندیشند، دانشگاه مجازی و ارائۀ مدلی مناسب برای ایجاد آن و تحقق یادگیری الکترونیکی در آن است. نظام آموزش عالی، از طریق توسعه دانشگاه مجازی می‌تواند، دسترسی علاقه‌مندان به یادگیری را فارغ از قیود زمان و مکان، افزایش دهد، بلکه می‌تواند موضوعاتی چون توسعه راهبردهای جدید یادگیری، ارائه بهترین مطالب درسی، استفاده از بهترین اعضای هیأت علمی، آموزش و یادگیری بر اساس توانایی افراد، افزایش اثربخشی، افزایش مسئولیت فردی در یادگیری (دانشجو محوری) و تحقق جامعه یادگیرندگان و تشکیل جوامع پژوهشی را تحقق بخشد. پیداست که در چنین نوع آموزش عالی، نقش استاد به مراتب پیچیده تر و کیفی تر می شود. در این پژوهش تلاش گردید تا شایستگی های اعضای هیأت علمی در محیط مجازی مورد بررسی قرار گیرد. با در نظر گرفتن روش توصیفی از نوع همبستگی، و ارایه مدل مفهومی چهار سوال برای آزمودن این مدل مورد استفاده قرار گرفتند که برای بررسی عملی نتایج مطالعات میدانی در دانشگاه مهر البرز اجرا شد..ابزار گرداوری اطلاعات در این پژوهش پرسشنامه است که روایی و پایایی آن سنجیده شدو نتایج حاصل از آنها در دو مرحله بررسی گردید. در مرحله نخست به کمک چک لیست، شایستگی هایی که بیشترین هماهنگی را با مدل فوق داشتند تعیین و به کمک سه مولفه مورد بحث در سه بخش دسته بندی گردید. در مرحله دوم با توجه به تفکیک شایستگی ها، پرسشنامه میان اعضای هیأت علمی توزیع گردید (تمامی این افراد در حوزه یادگیری الکترونیکی فعالیت دارند) و پس از تکمیل، برای تجزیه و تحلیل جمع آوری شد. نتایج ضریب همبستگی حاکی از وجود ارتباط معنادار میان مؤلفه‌های شایستگی اعضای هیأت‌علمی در محیط مجازی بود. همچنین ابعاد و مؤلفه‌های شایستگی از دو دیدگاه استادان و دانشجویان مورد بررسی قرار گرفت و از این دو دیدگاه الویت بندی گردید.
Virtual university, offering an appropriate model for its creation and e-Learning realization, is a significant issue that should be considered seriously by managers and higher education administrative. Higher education system, through virtual university development not only could enhance the accessibility of people who interested in learning regardless of time and place constraints but also could full fill the issues such as developments of new strategies on leaning, representing the distinguished course materials, employed the outstanding faculty members, teaching and learning based on individuals ability, augmentation on effectiveness, increase the individual responsibility in learning (student base), learners society realizations and research association establishment. An attempt have been made to investigate the faculty members’ competencies in virtual environment. Considering a descriptive correlation type model and presenting a conceptual model four quarries utilized in order to assessing the model which Mehralborz university choose for field study and evaluating the practical results and their implementations. The questionnaire choose for purpose of data gathering which is checked and verified for validity and reliability and the produced results assessed in two stages. Using the check lists the most adapted competencies with model determined and by using three underlying factors they categorized in three groups. On the second stage, considering the competency discriminations the questionnaire handed out among the faculty members (all these people are working in the field of e-learning) and they gathered for analysis after questionnaires complementation. The results show that there is a significant correlation coefficient between the faculty members’ competency factors in virtual environment. Furthermore the dimensions and competency’s factor as well as students and teachers approach were examined and these two approaches were prioritized.